Wat is zelfliefde?
Zelfliefde is niet:
-ik, ik, ik en lak aan de rest van de wereld.
-ik zeg geen sorry ik bepaal zelf wel wat ik doe.
-zonder compassie voor wie dan ook je eigen plan trekken.
-een podium eisen omdat je wat voor een ander doet of hebt gedaan.
-in wat je denkt te hebben, wat je kunt of wie je bent of denkt te zijn.
Niet voor elkaar willen zorgen kan van jou geen liefdevol mens maken.
Een vorm van zelfliefde is wanneer een mens, totaal intens en ten volle leeft, en geniet van alles wat het leven te bieden heeft, en mogelijk maakt, en daar met elegantie, en een liefdevolle houding naar het leven zonder verwachting, zonder een negatief oordeel, vol van vertrouwen en steeds dankbaar voor alles wat op zijn pad komt vooruit kijkt en vooruit beweegt.
Dat je het lef hebt te leven in vertrouwen, zonder angst, zonder enig houvast aan religie, zonder houvast aan enig ideaal, zonder enig houvast aan overtuiging, en alles los laat. Dat je je niet druk hoeft te maken over een verleden. Dat je als het ware als nieuw geborene alleen op een afgelegen plaats durft te leven, dat je niets weet, maar alles mag ontdekken. Er is niemand die je wat leert, geen richtlijn, geen boek waar in beschreven staat wat je wel of niet moet doen. Alleen op een afgelegen plaats waar alles beschikbaar is. Van nature heb je jouw instinct en intelligentie en je neemt de volle verantwoording voor je daden.
Je mag daar in beweging komen en ja, je gaat "fouten" maken, maar dat is niet erg, het is je leerschool. Je zult vallen, maar ook dat is niets om je druk over te maken. Je kunt weer opstaan en de volgende keer ben je alerter en voorzichtiger. Je hebt iets gewonnen uit de val, elke "fout" die je maakt, is waardevol. "Fouten" zijn noodzakelijk, omarm ze en ben er dankbaar voor. Als je weerhouden wordt van het maken van "fouten" zal je niet leren hoe te groeien en zul je jouw lessen niet tegenkomen.
Gedraag je alsof je de eerste hier bent en de hele wereld beschikbaar voor je is om te verkennen in vertrouwen en vanuit liefde (al zijn liefdeloze acties ook leerscholen). Tijdens het verkennen van werkelijk alles wat je tegenkomt op jouw pad, zul je verrast zijn van de wisselwerking die er voor zorgt dat ook je innerlijke wereld wordt verkend. Je kunt jouw bewustzijn, intelligentie en innerworld laten groeien door jouw buitenwereld te verkennen. Een vervuld mens is iemand die zowel het uiterlijk als het innerlijk onderzoekt en daar door groeit. Dit mens zal aan het einde van zijn leven met een glimlach op zijn gezicht terugkijken op een volwaardig leven dat ten volle is geleefd. Het is een mens dat volop van het leven heeft genoten en ten volle heeft geleefd.
Geniet van je levensreis met alles erop en eraan. Ga niets uit de weg. Als je geniet keer op keer wordt je vreugde groter en brengt het je geluk vreugdevol tot uiting zodat je kunt zeggen: "ik heb ten volle geleefd, ik heb er uit gehaald wat er in zit". De paradox van het leven is dat je kunt zeggen: "alleen de dood ken ik niet", dan heb je echt geleefd en is er geen angst voor de dood.
De eindigheid daagt uit tot leven. Dan heb je jezelf lief gehad, dan heb je geleefd.